Amir Hamzah


AMIR HAMZAH (escritor e poeta indonésio; 1911-1946).
__________________________

PADAMU JUA

Habis kikis
Segera cintaku hilang terbang
Pulang kembali aku padamu
Seperti dahulu
Kaulah kandil kemerlap
Pelita jendela di malam gelap
Melambai pulang perlahan
Sabar, setia selalu

Satu kekasihku
Aku manusia
Rindu rasa
Rindu rupa
Di mana engkau
Rupa tiada
Suara sayup
Hanya kata merangkai hati

Engkau cemburu
Engkau ganas
Mangsa aku dalam cakarmu
Bertukar tangkap dengan lepas
Nanar aku, gila sasar
Sayang berulang padamu jua
Engkau pelik menarik ingin
Serupa dara dibalik tirai
Kasihmu sunyi

Menunggu seorang diri
Lalu waktu – bukan giliranku
Mati hari – bukan kawanku.
______________________

SÓ PARA TI

Completamente perdido
Todo o meu amor se evaporou
E de novo regresso para os teus braços
Como sempre

Tu és uma candeia que brilha
Uma luz à janela, na noite escura
Que me acena docemente o regresso a casa
Paciente, sempre fiel

Minha única amada:
Eu sou humano
Desejo perder-me nos sentidos
Desejo iludir-me com as formas

Mas onde estás tu
Não há forma
O som é vago
Só as palavras guiam o coração

Tu és ciumenta
Tu és feroz
Sou uma preia nas tuas garras
Ora preso ora solto

Atordoado, desesperado
Pobre de mim, só para ti volto sempre
Mas tu és difícil de desejar
Como uma donzela por detrás de uma cortina

O teu amor é calmo

Espero, sozinho
O tempo passa – mas não perco a minha vez
O dia morre – mas não a minha companheira